ทีมนักกีฬาที่มักได้รับชัยชนะสม่ำเสมอ ในแง่จิตวิทยาการกีฬา มักจะพบว่าเป็นทีมที่มีความรักความสามัคคีเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกันจึงมุ่งมั่นฟันฝ่าจนมีชัยครั้งแล้วครั้งเล่าก็เกิดจากรู้สึกอย่างใดได้อย่างนั้น นั่นคือรู้สึกรักและสามัคคีจึงมีชัยชนะอยู่ร่ำไป นักดนตรีชื่อดังก็ล้วนเกิดจากรู้สึกชื่นชมยินดีในเสียงดนตรีจนเกิดแรงบันดาลใจอยากเรียนและลงมือฝึกซ้อมจนเป็นนักดนตรีที่ประสบความสำเร็จ คนร่ำรวยส่วนใหญ่ก็จะชื่นชมยินดีในความมั่งคั่งร่ำรวยเงินทองจึงส่งผลให้เกิดแรงบันดาลใจใฝ่เรียนรู้แสวงหาวิธีการสู่ความร่ำรวยและมั่งคั่ง จนประสบความสำเร็จก็ล้วนเกิดจากรู้สึกชื่นชมยินดีในความมั่งคั่งร่ำรวยนั้นเอง

แล้วเราควรจะสร้างความรู้สึกกันอย่างไร? ก็สร้างแต่ความรู้สึกในทางที่ดีงามนั่นคือความรู้สึกชื่นชมและปีติยินดีในสิ่งที่ตนเองอยากได้ อยากมี อยากเป็น จึงจะได้สิ่งนั้น เช่น อยากเป็นหมอก็ต้องชื่นชมยินดีในหมอ อยากเป็นวิศวกรก็ต้องชื่นชมยินดีในวิศวกร อยากเป็นนักกีฬาก็ต้องชื่นชมยินดีในการกีฬาและนักกีฬา อยากเป็นนักบินก็ต้องชื่นชมยินดีในการบินและนักบิน อยากเป็นนักเขียนก็ต้องชื่นชมยินดีในการอ่านการเขียนและนักเขียน อยากเป็นคนมั่งคั่งร่ำรวยก็ต้องชื่นชมยินดีในเงินทองและคนร่ำรวย

ตัวอย่างทั้งหลายดังกล่าวมาล้วนผลักดันออกมาจากพลังความรู้สึกมากกว่าพลังทางความคิด คนส่วนใหญ่มักนำเสนอแต่วิธีคิดอย่างนั้นอย่างนี้ เชื่อว่าทุกท่านเคยได้อ่านได้เห็นได้ยินกันมาจากการอบรมและร่ำเรียนกันมามากมาย แต่ไม่ค่อยมีใครพูดเรื่องวิธีรู้สึก ซึ่งเป็นสาระเชิงลึก ที่ต้องฝึกปรับเปลี่ยนวิธีรู้สึกไม่ใช่แค่เปลี่ยนวิธีคิด ถึงแม้ความคิดและความรู้สึกจะสัมพันธ์กันอยู่ก็ตาม แต่สาระเชิงลึกจึงขึ้นอยู่กับ “#รู้สึกอย่างใดได้อย่างนั้น”

ความชื่นชมยินดีต่อสิ่งต่างๆที่ตนเองรู้สึกชื่นชอบอย่างยิ่งยวดจนอาจถึงขั้นหลงใหลคลั่งไคล้ จะมีพลังภายในส่งผลให้เกิดแรงบันดาลใจมุ่งมั้นฟันฝ่าจนใฝ่เรียนรู้และหาลู่ทางไปสู่ความสำเร็จในการเป็นการได้ในสิ่งที่ตนเองรู้สึกชื่นชมยินดี ในทางตรงกันข้ามเมื่อรู้สึกในทางลบ เช่น ซึมเศร้าร้าวรานใจ น้อยใจ โกรธแค้น เบื่อหน่าย วิตกกังวล อาฆาตพยาบาท หวาดระแวงก็จะส่งผลให้จิตใจเศร้าหมองและวิตกกังวลจนได้รับผลลัพธ์ในทางลบเช่นกัน